معرفی کتاب اردوگاه اطفال
کتاب اردوگاه اطفال ادامه کتاب “آن بیست و سه نفر” به قلم احمد یوسف زاده می باشد.
این کتاب روایت دو سال خاطره از اتفاقات تلخ و شیرین و حماسه های باور ناپذیری است که آفرینندگان آن نه ارتشی های سرد و گرم چشیده بودند و نه پاسدار های جان بر کف.
بلکه اسیران نو خاسته ای بودند که حزب بعث از اردوگاه های اسرا انتخاب و به آن بیست و سه نفر ملحق کرد تا برنامه ی تبلیغ علیه ایران را با حربه “کودکان جنگ” ادامه بدهد.
کتاب اردوگاه اطفال دقیقا در نقطه ای آغاز می شود که کتاب «آن بیست و سه نفر» به پایان رسید و روایتگر سال های ۶۲ و ۶۳ در اردوگاه بین القفسین است که بعد ها به دلیل جمع آوری حدود ۴۰۰ نوجوان در آن با عنوان اردوگاه اطفال معروف شد.
برای نگارش این کتاب، احمد یوسف زاده غیر از مشاهدات شخصی، ساعت های متوالی با آزادگانی که آن دو سال فراموش نشدنی (فروردین 1362 تا فروردین 1364) را در اردوگاه های رمادی یک و رمادی دو مشهور به «اردوگاه اطفال» گذرانده اند، گفت و گو کرده است تا بتواند آنچه بر آنها رفته است را در دفتر ادبیات پایداری ایرانیان ماندگار کند.
بخشی از کتاب اردوگاه اطفال را با هم می خوانیم
بهترین سوغاتی
نمایندگان صلیب سرخ که قرار بود سه روز در اردوگاه بمانند، بعد از پخش نامه ها دوباره رفتند سراغ چمدان های سفید جادویی شان. هنوز چیزی برای غافلگیر کردن ما داشتند.
مستر هانس بعد از نامه، بهترین سوغاتی اش را رو کرد: کتاب. هدیه ای با ارزش که می توانست ساعت ها و بلکه ماه ها وجود مرا تسخیر کند و روحم را مثل پرستوی مهمان راهرو آسایشگاه هشت به پرواز در بیاورد.
مستر هانس چند جلد کلیات سعدی با خودش آورده بود. او چند کتاب ریاضی و علوم دوره راهنمایی و ابتدایی هم از توی چمدانش بیرون آورد. روی جلد کتاب های درسی به اندازه سکه ای گردبُر شده بود. بعثی ها آرم جمهوری اسلامی را هم سانسور کرده بودند!
فروشگاه اینترنتی انتشارات مظفر
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.