معرفی کتاب خدا را چگونه بخوانیم
کتاب خدا را چگونه بخوانیم به قلم سید نظام موسوی، از یک مقدمه، چهار فصل، شصت و هشت بخش، یک خاتمه و یک تنبیه فراهم گردیده است.
محدود بودن وجود بشر از یک سو و ناتوانی او از سوی دیگر و نیز کثرت مصائب و مشکلات دنیا موجب می شود تا انسان همواره در رنج و زحمت زندگی کند چه اینگونه خلق شده است.
و به علاوه ناملایمات را نمی تواند تحمل کند توان تحمل و مقاومت در برابر ناملایمات را ندارد و به ناچار باید با تکیه به نیروئی برتر به زندگی خویش ادامه دهد.طبیعی است این نیرو از افراد عادی ساخته نیست چون نوع بشر در نهایت فقر و نیازمندی است به جز معصومین (ع) که در عین نیازمند بودن آن بزرگواران به عنایات خداوند متعال.
اما به دلیل قرب خاص الهی و مقام عظمای عصمت و رسالت الهی ایشان که همانا هدایت بشر و سوق دادن انسان ها به سوی خداوند است مورد تکیه بشریتند تا با توسل به آنان به درگاه پروردگار راه یابند.
نویسنده می گوید: آنچه در پیش رو دارید ثمره نگرانی ها و نا امیدی ها و دل سردی های این بنده می باشد به این معنی که در مواجه با ناملایمات و یا خواسته ها وقتی خودم قادر به حل معضلی نمی بودم، تحت تأثیر آموزه های دینی، متوسل می شدم _ دعا می کردم، استغاثه می نمودم اما چه بسا در بعضی اوقات درخواست ها بدون پاسخ باقی می ماندقهراً نگرانی و دلسردی ایجاد می شد که چرا خواسته ها انجام نمی شود؟
همین چراها موجب شد اقدام به انجام تحقیقی پیرامون دعا کنم که اولا دعا چیست؟ ثانیا برای چه چیز و چگونه و در چه زمانی و چه مکانی باید دعا نمود و همینطور در چه صورت اجابت نمی شود و ….
بخشی از کتاب خدا را چگونه بخوانیم را با هم می خوانیم
برخی گناهان به نظر کوچک می رسد و قباحت گناه بودن را نشان نمی دهد. با وجود آن که از نوع حق الناس هم هست اما در اثر تکرار زیاد قبح خود را از دست داده و انجام آن عادی شده است یکی از این گناهان سخن چینی است که چه بسا نقل مجلس می باشد و هر کسی به دلیلی خود را قانع می کند که باید بگوید خصوصا برخی از افرادی که سر و سودای سیاسی دارند برای خود حقی تصور می کنند که هر چه بگویند مجازند مسلما همین عمل در خیلی از اوقات موجب نزول بلا یا مانع اجابت دعا می شود. نقل می کنند:
زمان حضرت موسی (ع) مدتی باران نیامد و قحطی شد. حضرت موسی (ع) با هفتاد هزار بنی اسرائیل برای دعای استسقاء ( طلب باران ) به صحرا رفتند حضرت دعا کردند ولی به اجابت نرسید. در مناجات با خدا علت را پرسید خطاب آمد در میان دعا کنندگان یک نفر نمّام ( سخن چین ) بود، از این رو دعای شما را اجابت نکردم.
حضرت موسی (ع) در میان جمعیت صدا زد سخن چینی که در این جمع حضور دارد بیرون رود که به خاطر تو دعای این مردم اجابت نمی شود. کسی از جمعیت بیرون نرفت ولی دعا کردند. باران آمد! حضرت موسی (ع) در مناجات عرض کرد: خدایا کسی از جمعیت بیرون نرفت و در عین حال دعا مستجاب شد و باران آمد؟ خطاب شد: ای موسی! وقتی که تو نمّام را صدا زدی او فهمید و عرض کرد: خدایا سخن چین من هستم، مرا میان این مردم رسوا نکن، توبه کردم، چون او توبه کرد دعای جمعیت اجابت شد.
در عین اینکه نکته ای می آموزیم که خداوند ستار العیوب است یعنی عیب های دیگران را می پوشاند در حالی که با سخن چینی هزاران حرف و سخن که هر کدام چه بسا یک تهمت و یا افترا باشد به افراد نسبت دهیم.
فروشگاه اینترنتی انتشارات مظفر
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.