کتاب زندگی من

معرفی کتاب زندگی من

کتاب زندگی من اثر آنتون چخوف، روایت‌گر دگرگونی شدید وضع اجتماعی روسیه پس از قتل آلکساندر دوم است که دنیایی از تلخی و کدورت و سیاهی را به نمایش می‌گذارد.

داستان زندگی من (My Life) درباره‌ی مرد 25 ساله‌ و پرشوری به نام میخائیل است که سودای نوشتن در سر داشت، برخلاف خانواده اشرافی‌اش، از کارهای تن پرورانه بیزار است. دهمین اداره‌ای که پدرش او را به کار در آن واداشته بود، نتوانست تحمل کند و عطایش را به لقایش بخشید.

او خانه را ترک کرد و مدتی به کار بدنی و پس از آن کارگری در راه آهن و تلگرافخانه روی آورد. سرانجام پس از آشنایی با ماریان و ازدواج با او و فرار از زادگاهش، این امکان را فراهم دید که به نوشتن (که آرزوی همیشگی‌اش بوده) مشغول شود. او در این راه با سختی‌هایی مواجه شد و…

در رمان‌ زندگی‌ من‌ رئالیسم‌ خاص‌ چخوف‌ (Anton Chekhov) جلوه‌گر است‌ و زندگی‌ آن‌گونه‌ که‌ در روستاهای‌ روسیه‌ می‌گذشته‌، یعنی‌ آکنده‌ از زشتی‌، وحشیگری‌ و بی‌عاطفگی‌، ارائه‌ می‌شود. انتشار این‌ رمان‌ خشم‌ سنت‌گرایان‌ و نیز نوگرایان‌ را برانگیخت‌ چرا که‌ تاب‌ نگاه‌ عینی‌ چخوف‌ را نداشتند.

هیئت‌ سانسور تهدید کرد که‌ چنانچه‌ چخوف‌ صحنه‌ای‌ را که‌ در آن‌ مقامات‌ را مسئول‌ بی‌سوادی‌ روستاییان‌ می‌داند و به‌ نظرِ روستاییان‌ نسبت‌ به‌ مذهب‌ اشاره‌ دارد حذف‌ نکند دستگیر می‌شود. با این‌ همه‌، چخوف‌ به‌ جنبه‌های‌ لطیف‌ترِ زندگیِ زن‌ها و مردها و به‌خصوص‌ مناظر دلپذیر روستا نیز می‌پردازد؛ گویی‌ می‌خواهد نشان‌ دهد که‌ زندگی‌ انسان‌ چه‌ اندازه‌ می‌تواند از زیبایی‌ برخوردار باشد.

داستان «زندگی من» که از قوی‌ترین داستان‌های آنتوان چخوف به شمار می‌آید، مربوط به سال‌هایی است که پس از قتل الکساندر دوم، ‌دگرگونی شدیدی در وضع اجتماعی روسیه پدید آمد و فقر و تیره‌روزی همه‌جا را فراگرفت. چخوف در این داستان که حاکی از احساس تلخ و بدبینی و البته همراه با امید به آینده است، ترسیم‌کننده این فقر و تیره‌روزی است.

آنتوان چخوف در «زندگی من» با حفظ درونمایه‌ی طنز داستان، در میان توصیفاتی که از رفتار شخصیت‌ها دارد به نقد تفاوت ظاهر و باطن انسان‌ها می‌پردازد و برخی صفات انسانی را نکوهش می‌کند.

آنتون چخوف از نویسندگانی‌ست که با وجود اینکه بیش از 100 سال از مرگ او گذشته ، همچنان دوست داشتنی و به تمام معنا انسان‌گراست. داستان‌ها و نمایشنامه‌ها همواره با محوریت انسانیت و سرشت پاک انسان که در زمان او و به تعبیر زمانی تا به حال گمشده نسل بشر بوده است، اشاره داشته است.

او در زمان حیاتش بیش از 700 اثر ادبی آفرید. او را مهم‌ترین داستان کوتاه‌نویس برمی‌شمارند و بعد از شکسپیر بزرگ‌ترین نمایش‌نامه‌نویس جهان است. چخوف در سال 1904 و در سن 44 سالگی از دنیا رفت و برخی او را برترین نویسنده داستان‌کوتاه می‌دانند.

«زندگی من» داستان بلندی است که به زبان چخوف و در ارتباط با خودش نوشته شده است و ما را با زندگی این نویسنده بزرگ آشنا می‌کند.

صفحه اینستاگرام انتشارات مظفر را دنبال کنید.

پیشنهاد به دیگران