کتاب دستورالعمل تشرف

معرفی کتاب دستورالعمل تشرف

کتاب دستورالعمل تشرف به قلم سید عباس موسوی مطلق، در سه فصل با عنوان های: نظر گاه علما و اندیشمندان شیعی، راز تشرف و رمز تشرف، دستورالعمل هایی را که از حضرات ائمه معصومین صلوات الله علیهم اجمعین و عالمان بزرگ و عارفان حقیقی دریافت و جمع آوری نموده و تقدیم به همه ی شیفتگان و علاقمندانی که از خدا طلب می کنند؛ رؤیت آن حضرت را روزیشان کند.

در این کتاب بخشی از دستورالعمل ها سفارش به تهذیب نفس، تقوای الهی و طهارت روح می باشد که همگان باید به آن ملتزم باشند. بخشی دیگر از آن عبارت است از: اوراد، اذکار و ختومات، که بدیهی است بعضی از آنه نیاز به اجازه دارد، نگارنده می گوید: از هر بزرگی ذکری را دریافت نموده ام اجازه آن را نیز دریافت کرده ام. در نتیجه اجازه این ختومات به افرادی داده می شود که:

1. یا حق الناس و حق الله به گردن آنها نیست و یا در حال ادای آن می باشند.

2. قبل از آغاز هر عمل غسل توبه نیاز است، و یکی از نمازهای توبه نیز خوانده شود.

3. یک اربعین قبل از آغاز ختم و حین انجام عمل نماز نباید قضا بشود.

پر واضح است رؤیت امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف در بیداری و خواب نصیب راد مردان و زنانی شده که ریاضت خاصی را در پیش گرفته و اصلاح جامعه، ایثار و از خود گذشتگی در راه تحقق آرمان های انبیا و اولیا یعنی عدل و انصاف و پرهیز از گناه و انحراف راه آنان شده باشد، این گونه افراد برای رسیدن به وعده الهی و عدل منتظر، سال ها و ماه ها و هفته ها به تضرع و انابه پرداخته اند.

بخشی از کتاب دستورالعمل تشرف را با هم می خوانیم

از دیگر عالمان فرزانه ای که ضمن مخالفت شدید با رویکرد افراط و تفریط گرایانه به این موضوع، اصل نظریه ی امکان دیدار را مورد پذیرش قرار داده و مسأله تکذیب مدعی مشاهده را ( که در توقیع وارد شده است ) ناظر به دیدار های همراه با ادعای وساطت و پیام رسانی می داند، حضرت استاد آیت الله جوادی آملی است.

ایشان در این زمینه می فرماید: ” دو واژه ی « بابیت » و « سفارت »، در مورد کسانی به کار می رود که مدعی رابطه ی خاص با امام عصر ( عجل الله تعالی فرجه الشریف )، بوده و ادعا می کنند که از سوی امام علیه السلام، دستور هایی به او رسیده است. یعنی به امام معصوم علیه السلام، دسترسی داشته و آموزه هایی را از آن حضرت گرفته اند.

که در این صورت، آن آموزه ها برای او و آنانی که این سخنان را از وی _ که واسطه ی میان امام علیه السلام و دیگران شده است _ می شوند، حجت شرعی و دستور الاهی است. این معنای حقیقی چنین ادعاهایی است، گرچه مدعیان ارتباط با حضرت ولی عصر علیه السلام، به آن تصریح نکنند.”

آیت الله جوادی آملی، با تأکید بر ضرورت تفکیک میان ادعای دیدار گزارشی و ادعای نیابت و سفارت، می فرماید: ” نیل به زیارت وجود مبارک حضرت صاحب الأمر (عجل الله تعالی فرجه الشریف ) که از آن به ملاقات تعبیر می شود، غیر از ادعای بابیت و سفارت از سوی آن حضرت است.

بی شک دیدار و زیارت آن حضرت امری محال نیست همان گونه که برخی از انسان های صالح در عصر غیبت به این سعادت رسیده اند و نیز بهره برداری از هدایت باطنی آن حضرت امری مسلم و مقبول است که همواره شایستگان از آن مستفید گشته اند؛ چرا که امامان معصوم علیه السلام مجاری فیض خدای سبحان اند و ذات اقدس اله فیض هر مستفیضی ار به واسطه ی خلفای خود به آن ها اعطا می کند. میان این دو معنا، یعنی بهره مندی و ارتباط با امام معصوم علیه السلام و ادعای بابیت و سفارت، فاصله ی عمیقی است که بر اهل بصیرت پوشیده نیست.

فروشگاه اینترنتی انتشارات مظفر

صفحه اینستاگرام انتشارات مظفر را دنبال کنید.